Hoe kunnen we ten tijde van de klimaatcrisis en wereldwijde catastrofes nadenken over een toekomst? Kunnen we hoopvol zijn, zonder te vervallen in naïef optimisme?
Voor ATMEN liet Nicole Beutler zich onder andere inspireren door het boek The World Without Us van Alan Weisman. Waarin hij schetst wat er met de wereld zou gebeuren als de mens er van de ene op de andere dag niet meer zou zijn; de daken van onze gebouwen zouden instorten, water zou een weg naar binnen weten te vinden en schimmels, planten, bomen en dieren zouden in de ruïnes een nieuw leven opbouwen.
Een wereld zonder mensen kunnen we ons best voorstellen, maar kunnen we ons ook een wereld voorstellen waarin de mens wél blijft voortbestaan, maar zich op een andere manier tot die wereld verhoud? Kunnen we – vanuit ons huidige perspectief - ons een wereld voorstellen waarin de mens zichzelf niet langer boven de natuur plaatst?
Koninklijke Schouwburg