In 2023 werd de kebaya aangedragen voor erkenning als immaterieel erfgoed van Indonesië, Brunei, Maleisië, Singapore en Thailand. De Unesco-nominatie was voor schrijfster Dido Michielsen en kunstenaar/onderzoeker Sabine Bolk de aanleiding om een onderzoek te starten naar de betekenis van de witte kebaya, een soort blouse die aan de voorkant open is en vroeger meestal met 3 sierspelden werd gesloten.
In een gevarieerd programma zullen Bolk en Michielsen de bevindingen van hun onderzoek delen, persoonlijke verhalen van draagsters belichten in een pop-up expositie en Arno Kuipers (collectiespecialist Nederlandse literatuur) zal Michielsen interviewen over kebaya in de literatuur en de KB-collectie. Tot slot is er gelegenheid om ervaringen met elkaar te delen en (foto’s van) witte kebaya’s die deelnemers zelf hebben bewaard door experts te laten bekijken: Daan Wieman (meesterkleermaker en verzamelaar van o.a. kebaya’s), Maarten Fornerod (Project ‘100.000 Voormoeders’ van Indische Genealogische Vereniging), Greet van Duijn (textielexpert) en Sabine Bolk. We sluiten af met een hapje en een drankje.
Achtergrond
De witte kebaya: aan de hand van dit eenvoudige, vaak over het hoofd geziene kledingstuk, valt een bijzondere geschiedenis te vertellen. De witte kebaya, in Indonesië de ‘kebaya noni’ genoemd, lijkt een vertrouwd beeld dat we van foto’s kennen - maar heeft meer lagen dan men op het eerste gezicht zou verwachten.
De witte kebaya is zowel een erfgoed uit het Nederlands koloniaal verleden als een hedendaagse dracht die een comeback maakte in Indonesië op menige catwalk. Daarnaast vertelt de kebaya ook een vrouwengeschiedenis die om nadere bestudering vraagt. Bolk en Michielsen willen daarom ook de verhalen van de individuele draagsters achterhalen en nodigen de deelnemers aan deze middag van harte uit om hun ervaringen te delen.